Ps 2
Przypisy
2,1 - Ps 2 Psalm intronizacyjny, wg niektórych autorów przeredagowany po niewoli babilońskiej. Bunty narodów sąsiednich w okresie panowania Dawida służą za temat refleksji nad sprzysiężeniem przeciw królowi izraelskiemu i samemu Panu.2,2 - Pomazańcem jest każdy potomek na tronie Dawida (por. 2 Sm 7,12nn), godnie sprawujący władzę, a zwłaszcza "syn Dawida", Mesjasz.
2,4 - "Śmieje się" i "naigrawa" są antropomorficznymi zwrotami, wskazującymi na dysproporcję między potęgą Bożą a niemocą buntowników. Bóg bierze żywy udział w rządach świata, działa niezawodnie, choć nie zawsze natychmiast.
2,7 - Stwierdzenie synostwa Boga jest punktem kulminacyjnym intronizacji (por. Ps 89[88],27-28; 2 Sm 7,13-14; 1 Krn 28,6). NT wskazuje na ściśle mesjański sens tego wiersza - odnosząc go do słów Bożych przy zstąpieniu Ducha Świętego pod postacią gołębicy na Chrystusa (Mk 1,11 par.), do zmartwychwstania (Dz 13,33) i do wywyższenia po prawicy Ojca (Hbr 1,3-5).
2,9 - Rozprawa eschatologiczna Mesjasza z wrogami. "Rózga" jest symbolem władzy (Lb 24,17) podobnie jak berło; pierwotnie była narzędziem walki i obrony.
2,12 - Tekst skażony, różnie popr. Antropomorficznie przedstawiony wyraz najwyższej czci, oddawanej w orientalnym stylu dworskim. Inni tłum.: "z radością Mu śpiewajcie i ze drżeniem składajcie Mu hołdy".
Powiązane utwory
Kathyzma Miłosz Firlej - Ps 1-3
Niepojęta Trójco T.2 - 4-głosowy chór a cappella (SATB)Zobacz psalm
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150